Κόκκινο θεωρείται ένα δάνειο όταν δεν έχει γίνει καμία πληρωμή για την εξυπηρέτηση του τους τελευταίους τρείς μήνες. Υπάρχουν στις ντουλάπες των τραπεζών πολλοί σκελετοί μη εξυπηρετούμενων δανείων τα οποία δεν θεωρούνται κόκκινα . Ένα δάνειο  στους Όρους του οποίου δεν περιλαμβάνεται πληρωμή δόσης για πέντε χρόνια παρα μόνον κεφαλαιοποίηση των τόκων δεν θεωρείται κόκκινο αφού ο δανειολήπτης δεν εχει παραμελήσει καμία δόση . Πρόσφατα ήρθε στην επικαιρότητα η είδηση πώλησης χαρτοφυλακίου από την Eurobank 1,5διςσυν 0,9δις τόκους προς 45 εκατομμύρια. Η αξία των συγκεκριμένων δανείων στον ισολογισμό της τράπεζας  ηταν 620εκατομύρια., πράγμα που σημαίνει ότι η η τράπεζα περίμενε να εισπράξει το 25% των «οφειλομένων». Αντί αυτού προτίμησε να πουλήσει σε Τρίτη εταιρεία παίρνοντας 45 εκατομμύρια. Γιατί λοιπόν η τράπεζα αντί να κουρέψει τα δάνεια και οι απώλειες της έχουν πληρωθεί από τις ανακεφαλαιοποιήσεις, μεγάλο μέρος των οποίων έχει επωμισθεί ο πολίτης; Το πιο πιθανό είναι η πώλη

  Το θέμα με τα κόκκινα δάνεια έχει περιοριστεί – συνεργούντος και του συστημικου τύπου-στο αν θα βγουν σε πλειστηριασμό και οι πρώτες κατοικίες. Κανένας δεν μιλά για το τοκογλυφικό  και εν πολλοίς παράνομο τραπεζικό σύστημα που σήμερα έχει μετατραπεί σε ρουφήχτρα δεκάδων δισεκατομμυρίων και ακινήτων για να τα υπερκέρδη της χρηματοτραπεζικής συμμορίας., Και με την  βοήθεια των διεστραμμένων ΜΜΕ μας επιβάλλουν ότι ακόμη και η ιδιόκτητη πρώτη κατοικία συνιστά υπερβολή για ένα εργαζόμενο νοικοκυριό στις μέρες μας. Στόχος τους είναι να απελευθερώσουν τα πιο πολύτιμα ακίνητα της χώρας σε γη, παράκτια ζώνη, κοκ, από την μικρή και μεσαία ιδιοκτησία. Γιατί άραγε η κυβέρνηση δεν δίνει  στην δημοσιότητα τις  εγγυήσεις και των ενισχύσεων που έχει δώσει στις τράπεζες; ΟΙ Ευρωπαίοι δανειστές, οι οποίοι πιέζουν αφόρητα για για επιδρομή πλειστηριασμών γιατί δεν αναγκάζουν την κυβέρνηση να πιέσει τις τράπεζες να συμμορφωθούν με την νομιμότητα; Διότι πολύ απλά έχουμε να κάνουμε με σεσημασμένη

Επίορκοι Τραπεζίτες, στελέχη της Κεντρικής Τραπέζης Κύπρου και του Υπουργείου Οικονομικών έγραψαν στα παλιά τους τα παπούτσια τουλάχιστον, δύο (2) Κοινοτικές Οδηγίες σχετικά την προσέγγιση των Νομοθετικών, Κανονιστικών και Διοικητικών Διατάξεων των Κρατών Μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που διέπουν την καταναλωτική πίστη. Πρόκειται για τις τις Κοινοτικές Οδηγίες:87 / 102 / ΕΟΚ / 22.12.1986 και 98 / 7 / ΕΚ / 16.02.1998,τ Σύμφωνα με τα παραπάνω οι τράπεζες υποχρεούνται να υπολογίζουν τόκους επί πάσης φύσεως δανείων, (στεγαστικών, καταναλωτικών, τρεχούμενων λογαριασμών και πιστωτικών καρτών), με βάση ημερολογιακό έτος, αποτελούμενο από 365 ημέρες, (οσάκις δηλαδή ο Φεβρουάριος του έτους αποτελείται από 28 ημέρες), & με 366 ημέρες, όταν το έτος είναι δίσεκτο, (οσάκις δηλαδή ο Φεβρουάριος του έτους αποτελείται από 29 ημέρες) και όχι με ημερολογιακό έτος, το οποίο δήθεν αποτελείται από 360 ημέρες. Αν πάρουμε παράδειγμα δάνειο ύψους 60.000 ευρώ που έλαβε κάποιος το 1998 εκτός των άλλων

Οι αθέμιτες πρακτικές των τραπεζών διέλυσαν την οικονομία . και εξακολουθούν ανεξέλικτοι χωρίς κανένας  από αυτούς που είναι εντεταλμένοι για τον έλεγχο των τραπεζιτών – Χρηματοοικονομικός επίτροπος , Κεντρική Τράπεζα   , υπουργείο οικονομικών, υπουργείο δικαιοσύνης , νομική υπηρεσία, βουλή, εισαγγελία κλπ- να τολμά να επιβάλει τα αυτονόητα:   Επιβολή   της δικαιοσύνης και τερματισμός των παρανομιών των τραπεζών. Σταματήστε να ανέχεστε τις παρανομίες των τραπεζών που είναι εν ολίγοις( εκτενεστέρα θα ασχοληθώ σε επόμενο άρθρο): Α)  υπολογισμός των τόκων με διαιρέτη  360 μέρες αντί 365. Β) Χρέωση τόκων ανά τριμηνία Γ) Ημερομηνία αξίας Δ) επιτόκια πέραν των συμφωνηθέντων. Ε) Παραβιάσεις του περί καταχρηστικών ρητρών νόμου , περί καταναλωτικής πίστης νόμου, περί συμβάσεων νόμου , περί συμβάσεων καταναλωτικής πίστης νόμου κλπ. Οι τράπεζες αφημένες  ελεύθερες και ανεξέλικτες , την  τελευταία δεκαπενταετία ως προς την άσκηση της τραπεζικής τους λειτουργίας αφού η πιστωτική

Το 1860 έγινε ο εμφύλιος πόλεμος στην Αμερική. Πολλοί πιστεύουν πως η αιτία του πολέμου αυτού ήταν οι φυλετικές διακρίσεις. Tο σωστό είναι ότι ο πόλεμος αυτός έγινε για το ποιος θα δημιουργεί το χρήμα- οι τράπεζες η το κράτος . Επικράτησαν οι τράπεζες.  Για μια περίοδο 30 χρόνων αυτό άλλαξε δέκα φορές. Κάποια περίοδο δημιουργούσαν το χρήμα οι τράπεζες , μία το κράτος .Στο τέλος επικράτησαν οριστικά οι τράπεζες. Γεγονός που επικρατεί μέχρι σήμερα. Συνέπεια αυτής της κατάστασης είναι σήμερα τα κράτη ενώ έχουν εκατομμύρια κόσμο που δουλεύει και παράγει πλούτο να χρωστούν δισεκατομμύρια στις τράπεζες που δεν παράγουν τίποτε και έχουν σε σχέση με τα κράτη ένα πολύ μικρό αριθμό υπαλλήλων.

Άρθρο 1. Πως λειτουργούν οι τράπεζες Πολλές   τραπεζικές πράξεις έχουν την καταγωγή τους τα πολύ παλιά χρόνια όπως της αρχαία Βαβυλώνα που ο Ερυθρός ναός στην Ουρούκ της Χαλδαίας στην Μεσοποταμία λειτουργούσε ως τράπεζα , οι ιερείς εμπορεύονταν εν ονόματι του Θεού. Παραχωρούσαν δάνεια στους καλλιεργητές και έπαιρναν αγαθά προς φύλαξη. Έδιναν για παράδειγμα σε κάποιον καλλιεργητή ένα κουβά σιτάρι για σπορά και έπρεπε να τους πάρει πίσω όταν πουλούσες την σοδειά εννέα ρουπίες. Προϋπόθεση για το δάνειο  ήταν να δώσει ο αγρότης μια υπόσχεση ότι θα έφερνε πίσω τις εννέα ρουπίες αλλιώς θα έχανε το κτήμα του. Στην Βαβυλώνα όλο το χρήμα που κυκλοφορούσε ήταν χίλιες Ρουπίες Το σύστημα λειτουργούσε καλά ώσπου κάποια χρονιά οι ιερείς τραπεζίτες δάνεισαν πάρα πολλή σιτάρι. Οι αγρότες φύτεψαν κάθε γωνιά που διέθεταν  και είχαν παράξει πάρα πολύ σιτάρι. Νόμισαν ότι θα γίνουν όλοι πλούσιοι. Οι πρώτοι που πούλησαν πήραν τις χίλιες ρουπίες που υπήρχαν και κυκλοφορούσαν στην Βαβυλώνα, για