Καυτός πόλεμος ;

Εδώ και αρκετό καιρό μου έχει δημιουργηθεί η εντύπωση πως η διεθνής πολιτική σκηνή έχει μετατραπεί σε μια διεθνή οικονομική αρένα μονομαχίας (τύπου Κολοσσαίο), με όπλο την οικονομική πολιτική και στόχο την οικονομική κυριαρχία.Συμμετέχοντες είναι σχεδόν όλα τα κράτη, αλλά, μπροστάρηδες στις μονομαχίες τα μεγάλα κράτη.Ας πάμε όμως λίγο πίσω. Κορυφαία μυαλά οικονομολόγων και όχι μόνο ένωσαν τις δυνάμεις τους προκειμένου να δώσουν απαντήσεις στα προβλήματα που ταλανίζουν την κοινωνία λόγω της οικονομικής κρίσης που ξέσπασε το 2008.Τα μυαλά αυτά συσκέφθηκαν,συνομίλησαν και κατέληξαν πως το πρόβλημα αντιμετωπίζεται με άσκηση οικονομικής πολιτικής ,τόσο σε τοπικό όσο και σε διεθνές επίπεδο.Πρότειναν μια σειρά μέτρων και μεταρρυθμίσεων για κάθε οικονομία προκειμένου να αποφευχθεί η συνέχιση της κρίσης,να δοθεί τέλος σ'αυτήν και τέλος να θεμελιώσουν τις δυνάμεις αυτές όπου δεν θα επέτρεπαν την αναγέννηση σε μία τέτοια κρίση.Πακέτα διάσωσης,αναδιάρθρωση χρέους,έκδοση ομολόγων είναι μόνο λίγα απ'τα μέτρα που μονοπωλούν εδώ και 6 περίπου χρόνια την καθημερινότητα μας.Δεν θα ήθελα να επεκταθώ στις διαφορές ή στις ομοιότητες που έχουν οι πολιτικές σε κάθε χώρα αλλά ούτε και στις επιπτώσεις που έχουν αυτές (σε προγενέστερα άρθρα υπάρχουν αρκετά ικανοποιητικές προσεγγίσεις) αντιθέτως όμως θα ήθελα να αναφερθώ σε αυτό που θα ονομάσω ως καυτό πόλεμο.

    Παίρνοντας τα πράγματα απ'την αρχή, το τέλος του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου ανέδειξε νικητές τους συμμάχους, όπου μετά τη νίκη τους κατά του άξονα εγκατέλειψαν τη συμμαχία τους.Οι δύο τότε ισχυρότερες δυνάμεις ΗΠΑ και Σοβιετική Ένωση ενεπλάκησαν σε ένα αγώνα δρόμου σε γεωπολιτικό,στρατιωτικό και οικονομικό επίπεδο..Η περίοδος 1947-1991 έμεινε στην ιστορία ως ψυχρός πόλεμος, διότι δεν οδήγησε σε ένοπλη σύγκρουση, αλλά πάντα υπήρχε η ετοιμότητα και η υπόνοια πως κάτι τέτοιο θα συνέβαινε .Στόχος τους ήταν η παγκόσμια κυριαρχία, που θα επιτυγχανόταν με αυτόν που θα επιδείκνυε τη μεγαλύτερη δύναμη στους τρεις αυτούς τομείς,κάτι σαν τη μάχη ανάμεσα σε 2 χελώνες «Chelonoidis nigra abingdoni» (αυτές τις μεγάλες του Γκαλαπάγκος) που όποια σηκώσει το κεφάλι πιο ψηλά κερδίζει τη μάχη..Εν συντομία οι ΗΠΑ κέρδισαν,η Σοβιετική Ένωση κατέρρευσε και η ζυγαριά της παγκόσμιας δύναμης έγειρε για τα καλά υπέρ των ΗΠΑ.

Σήμερα έχουμε μια παρόμοια εικόνα με αυτήν που επικράτησε την περίοδο του ψυχρού πολέμου αλλά πολύ πιο περίπλοκη.Η περιπλοκότητα έγκειται στο γεγονός ότι οι χώρες που επιδιώκουν την παγκόσμια κυριαρχία ή μονοπωλιακό προνόμιο( όπως θέλετε πείτε το!) είναι πολλές με αποτέλεσμα τα συμφέροντα όλων αυτών να συγκρούονται δημιουργώντας έτσι ένα εκρηκτικό σκηνικό.Μπορεί η τότε περίοδος να έχει κοινή συνισταμένη με τη σημερινή,δηλαδή την οικονομική επικράτηση αλλά αυτό είναι μόνο το υποφαινόμενο διότι έχει πολλά περισσότερα κοινά απ'ότι θέλουμε να πιστεύουμε.Υποφαινόμενο, διότι οικονομική επικράτηση χωρίς στρατιωτική κυριαρχία δε γίνεται. Αυτό διαφαίνεται κυρίως απ;o τη διατήρηση και αύξηση του επιπέδου του στρατιωτικού εξοπλισμού σε περίοδο κρίσης από πλευράς χωρών, αλλά και από τη μετακίνησή τους σε στρατηγικούς στόχους όπως για παράδειγμα η συνεχής αύξηση της παρουσίας των δυνάμεων του ΝΑΤΟ στα σύνορα της Ρωσίας.Τα γεγονότα αυτά πραγματώθηκαν λίγο πριν αλλά και κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης του 2008 και τα οποία η Ρωσία τα εξέλαβε ως απειλή.Στη συνέχεια η Ρωσία απάντησε με <<κατάκτηση>> στην ουσία της Κριμαίας στην Ουκρανία μεγαλώνοντας έτσι τα φυσικά της σύνορα αλλά παράλληλα δείχνοντας πως δεν είναι έτοιμη να υποστεί άλλη μια ήττα στο δρόμο προς την παγκόσμια κυριαρχία.Τα πράγματα συνέχισαν την πορεία τους ακολουθώντας μια πολύ πιο γρήγορη και πιεστική εξέλιξη.Οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοι της μετά την επέμβαση των Ρώσων στην Κριμαία επέβαλαν οικονομικό στραγγαλισμό στη Ρωσία με τη δεύτερη να προσπαθεί να αντεπεξέλθει σε αυτή με κάθε δυνατό τρόπο.Πρόβλεψη μου αποτελεί πως αυτή τη φορά η σύγκρουση είναι αναπόφευκτη.Ιδιαίτερα τώρα που ο πλούτος έχει συγκεντρωθεί σε τόσο λίγα χέρια και τα συμφέροντα μιας συγκεκριμένης ελίτ δεν μπορούν να εξυπηρετήσουν αυτά μιας άλλης.Το δυναμικό αυτό σκηνικό θα συνεχιστεί μέχρις ότου η μία ελίτ επικρατήσει της άλλης με στρατιωτικά μέσα, εξού και ο καυτός πόλεμος.

    Το τρομακτικό σενάριο που ξεδιπλώνεται μπροστά μας έχει να κάνει αποκλειστικά, με έναν ιμπεριαλιστικό αγώνα δρόμου κατάκτησης της <<κορυφής>>, με αντιπάλους όλους αυτούς τους ισχυρούς που αδημονούν για εξουσία και πλούτο.Και καθώς δεν έμειναν πολλά να αποσπάσουν από τον απλό,τον καθημερινό πολίτη, προσπαθούν να αποσπάσουν τον πλούτο από άλλους έχοντες.Αλλά όπως πολύ καλά διδαχτήκαμε από την ιστορία , μεταφέρουν το καυτό αυτό σκηνικό στις κατώτερες τάξεις,παρακινώντας μας να υιοθετήσουμε τα δικά τους συμφέροντα και τις δικές τους μάχες σαν δικές μας, έτσι ώστε να δώσουμε εμείς τη λύση και τη μάχη γι'αυτούς .

   Όλα αυτά συμβαίνουν τη στιγμή που φαντάσματα πλανώνται πάνω απ'τον κόσμο.Τα φαντάσματα της ανεργίας,του άδικου κέρδους και του πολέμου.Οι χαράκτες της ιστορίας το γνωρίζουν καλά ,πως ο κόσμος είναι έτοιμος για οποιουδήποτε είδους θυσία προκειμένου να αποκτήσει ένα καλύτερο μέλλον και ένα καλύτερο τρόπο ζωής και γι'αυτό οδηγούν το μελάνι της ιστορίας να γράψει για άλλη μια φορά με κόκκινο χρώμα στις σελίδες της ,στο όνομα του κέρδους.